Αλόη Βέρα. Ένα φυτό γεμάτο εκπλήξεις!

Με την πρώτη ματιά θυμίζει κάκτο. Στην πραγματικότητα όμως ανήκει στην οικογένεια των κρίνων (Liliaceae). Είναι φυτό συγγενές με το κρεμμύδι, σπαράγγι, σκόρδο, το οποίο φαίνεται στην ανθοφορία του. Η Αλόη Βέρα είναι αυτοφυής στην Κούβα, στο Μεξικό(Yucatan), στη Βραζιλία, στην Αφρική και στα Κανάρια νησιά, χώρες με εξαιρετικά ζεστά καλοκαίρια, στις οποίες συχνά δεν βρέχει για αρκετούς μήνες. Για να μπορέσει να επιβιώσει το φυτό, αναπτύχθηκαν στα φύλλα του μεγάλες αποθήκες υγρασίας. Αυτές ανανεώνονται σε μια περίοδο έως και πέντε χρόνια. 

Το φυτό είναι κατά 96% νερό. Το υπόλοιπο αποτελείται από ενεργά συστατικά περιέχοντας αμινοξέα, βιταμίνες, ένζυμα, μέταλλα, μονο & πολυσακχαρίτες, στερόλες. Μέχρι σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί περί τα 200 συστατικά και οι έρευνες συνεχίζονται. 

Υπάρχουν περίπου 300 ποικιλίες Αλόης, αλλά η ποικιλία Aloe Barbadensis Miller έχει μια θρυλική ιατρική φήμη, που χρονολογείται εδώ και χιλιάδες χρόνια: η Αλόη Βέρα. Αλόη Βέρα δηλαδή Αλόη η αληθινή! 

Εδώ και χιλιετίες, η Αλόη Βέρα θεωρείται ένα "θαυματουργό" θεραπευτικό φυτό. Οι αρετές της Αλόης έχουν καταγραφεί από πολλούς μεγάλους πολιτισμούς, από εκείνους της Περσίας, της μέσης Ανατολής και της Αιγύπτου, σε εκείνους της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Ιταλίας στην Ευρώπη, σε εκείνους της Ινδίας και της Αφρικανικής ηπείρου. Τέλος, στους λαούς της Ασίας, όπως Κινέζοι, Ιάπωνες και Φιλιππινέζοι, γνώριζαν για τις "περίφημες" ιδιότητες της Αλόης Βέρα. 


Ο Ιπποκράτης πίστευε ότι το σώμα πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά και όχι σαν μια σειρά μεμονωμένων μελών (περί ολιστικής Ιατρικής ο λόγος). Ήταν ο πρώτος παθολόγος που περιέγραψε ακριβώς τα συμπτώματα της πνευμονίας, καθώς επίσης και της επιληψίας στα παιδιά. Πίστευε στη φυσική θεραπευτική αγωγή της ανάπαυσης , της καλής διατροφής, του καθαρού αέρα και της καθαριότητας. Ήταν αυτός που ανέφερε για τις ιδιότητες της Αλόης και την προσφορά της στο "όλον". Ήταν αυτός που είπε: "Ο γιατρός βοηθάει, αλλά η φύση θεραπεύει".



Στην αρχαία Αίγυπτο, η γοητευτική Κλεοπάτρα θεωρούσε την Αλόη ως μυστικό της ομορφιάς της. Η Νεφερτίτη, το όνομά της σημαίνει «έρχεται η όμορφη». Από την προτομή της, που εκτίθεται στο Μουσείο του Βερολίνου, ξέρουμε πως πράγματι ήταν όμορφη. Αν όμως αληθεύουν οι τωρινές επισημάνσεις των αρχαιολόγων, η βασίλισσα της Αιγύπτου Νεφερτίτη, θα πρέπει να ήταν εντυπωσιακή. Έλεγε πως το "αίμα" της Αλόης Βέρα φέρνει ομορφιά, υγεία και μακροζωία. Η Αλόη υποστηρίχθηκε με τέτοιο σεβασμό στην Αίγυπτο, ώστε θεωρήθηκε το "φυτό της αθανασίας". Τα σχέδια των φυτών της Αλόης έχουν βρεθεί ακόμη εγγεγραμμένα στους τάφους των Φαραώ. 


Ο Χριστόφορος Κολόμβος δεν ξεκινούσε κανένα από τα θαλασσινά του ταξίδια, χωρίς να έχει μαζί του Αλόη Βέρα! Τη χαρακτήριζε ως "έναν γιατρό στη γλάστρα". Μάλιστα έλεγε πως: "τέσσερα είναι τα βασικά συστατικά για την υγεία του ανθρώπου, τα δημητριακά, το σταφύλι, η ελιά και η Αλόη. Το πρώτο τρέφει, το δεύτερο ανυψώνει το πνεύμα, το τρίτο δίνει αρμονία και το τέταρτο θεραπεύει. 

Ο Μαχάτμα Γκάντι χρησιμοποιούσε την Αλόη Βέρα, όχι μόνο ως τροφή κατά τις μεγάλες περιόδους της νηστείας του, αλλά και ως μέσο αποτοξίνωσης. 

Ο Έλληνας βοτανολόγος, Διοσκορίδης ο Αναζαρβεύς (41- 68 μ.Χ), έδωσε την πρώτη λεπτομερή περιγραφή του φυτού και απέδωσε στο "χυμό" της, τη δύναμη του συσχετισμού και της πρόκλησης του ύπνου. "Δύναμιν έχει στυπτικήν, ξηραντικήν και πυκνωτικήν των σωμάτων…, κοιλίας λυτικήν και στομάχου αποκαθαρτικήν. Και ίκτερον αποκαθαίρει και έλκη καταστέλλει. Θεραπεύει δε και κονδυλώματα και ραγάδας. Αιμοραγίας ίστηση τας εξ αιμορροϊδων. Αίρει και πελιώματα και ψωροφθαλμίας και κανθών κνησμούς. Επέχει και ρεούσας τρίχας και ούλα και πάντα τα εν στόματι αρμόζει. 1ος αι. μ.Χ.

Τέλος, στην καινή διαθήκη και ειδικότερα στο ευαγγέλιο του Ιωάννη αναφέρεται η "ιερή" λειτουργία της αλόης. "Ήλθε δε και Νικόδημος ο ελθών προς τον Ιησούν νυκτός το πρώτον, φέρων μίγμα σμύρνης και αλόης ως λίτρας εκατόν" κεφ ιθ'. 39



Τι ήταν λοιπόν αυτό που έκανε όλους του πολιτισμούς να κάνουν λόγο για την Αλόη Βέρα; Τι ήταν αυτό το "μαγικό" που κρύβει η Αλόη Βέρα και έκανε όλους τους πολιτισμούς να εξυμνούν την Αλόη Βέρα; 
Αναρτήθηκε από Γιάννης Δημητριάδης στις 9:00 μμ 
Τα Κυριότερα συστατικά της Αλόης βέρα 
Βιταμίνες: Βιταμίνη Α, Β1, Β2, Β3, Β6, Β12, C, E
Μέταλλα: Ασβέστιο, Κάλιο, Μαγνήσιο, Νάτριο, Χαλκός, Σίδηρος, Ψευδάργυρος, Μαγγάνιο
Αμινοξέα: Λυσίνη, Θρεονίνη, Βαλίνη, Μεθιονίνη, Ισολευκίνη, Φαινυλαλανίνη, Τρυπτοφάνη, Αργινίνη, Ασπαραγινικό οξύ, Σερίνη, Γλουταμινικό οξύ, Γλυκίνη, Αλανίνη, Τυροσίνη, Ιστιδίνη, Προλίνη, Υδροξυπρολίνη, Κυστίνη, Λευκίνη.
Ένζυμα: Οξειδάση, Καταλάση, Αμυλάση, Βραδυκινάση, Κελλουλάση, Λιπάση, Αλανινάση, Φωσφατάση, Κρεατινική Φωσφοκινάση, Υδρογονάση
Μονο/Πολυσακχαρίτες: Accemannan, Αραβινόζη, Γαλακτόζη, Γλυκόζη, Μανόζη, Ραμνόζη, Ξυλόζη, Εξουρονικό όξυ, Γλουκορονικό οξύ, Γαλακτουρονικό οξύ, Κυτταρίνη
Φυτικές Στερόλες: Καμπεστερόλη, Lupeol, Βήτα- Σιτοστερόλη, Αμινοσάκχαρα, Γλυκοζαμίνη, Γαλακτοζαμίνη
Επιπλέον: Μηλικό οξύ, Λιγνίνη, Σαπωγενίνη, Β-Καροτίνη 
Αναρτήθηκε από Γιάννης Δημητριάδης στις 8:00 μμ 
Αναλυτικά τα συστατικά της Αλόης 
ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ
Οι βιταμίνες είναι οργανικές ενώσεις που είναι απαραίτητες καθημερινά, σε μικρές ποσότητες, για διάφορες μεταβολικές λειτουργίες του σώματος μας. Επειδή οι περισσότερες βιταμίνες δεν μπορούν να παραχθούν από τον οργανισμό μας, τις παίρνουμε από τις φυσικές τροφές που αποτελούν τη διατροφή μας.

Βιταμίνη Α ή Ρετινόλη: Η βιταμίνη Α (ρετινόλη) είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία της όρασης. Ιδιαίτερα είναι σημαντική για την όραση κατά τη νύκτα. Η βιταμίνη Α είναι επίσης απαραίτητη για τη διατήρηση της υγείας του δέρματος ενώ βοηθά στον μεταβολισμό και την ανάπτυξη των κυττάρων. 'Έλλειψη της βιταμίνης Α μπορεί να προκαλέσει διαταραχή στην όραση και δερματικές παθήσεις.

Βιταμίνη Β1 ή Θειαμίνη: Η βιταμίνη Β1 είναι ο βασικός παράγοντας για τον μεταβολισμού των υδατανθράκων, του λίπους και των πρωτεϊνών για την απελευθέρωση ενέργειας. Εξάλλου όλες οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β είναι υπεύθυνες για την παραπάνω διαδικασία. Η βιταμίνη Β1 βοηθάει στην ανάπτυξη, την καλή λειτουργία της καρδιάς και του νευρικού συστήματος. Παράλληλα αυξάνει την πνευματική δραστηριότητα, καθορίζει την όρεξη, τον μυϊκό τόνο και την φυσιολογική διανοητική κατάσταση. Η έλλειψη της προκαλεί ανορεξία, δυσκοιλιότητα, αδυναμία και διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων.

Βιταμίνη Β2 ή Ριβοφλαβίνη: Η βιταμίνη Β2 βοηθάει στην ανάπτυξη και την αναπαραγωγή. Συμβάλλει στη δημιουργία υγιούς δέρματος, νυχιών, μαλλιών, βοηθάει στην όραση, καταπραΰνει οιδήματα στο στόμα, στα χείλη, στη γλώσσα και τέλος βελτιώνει τον μεταβολισμού. Πρέπει να σημειωθεί ότι η βιταμίνη Β2 είναι απαραίτητη για να ενεργοποιήσει τη βιταμίνη B6 (pyridoxine) και το φολικό οξύ. Βοηθάει επίσης στην δημιουργία της Νιασίνης και στην λειτουργία των επινεφρίδιων αδένων.

Βιταμίνη Β3 ή Νιασίνη: Αντίθετα μ΄ ότι συμβαίνει με τις άλλες βιταμίνες. ο οργανισμός μπορεί να παράγει μικρές ποσότητες νιασίνης. Αυτό γίνεται με την μετατροπή του αμινοξέος τρυπτοφάνη, αλλά μια τέτοια μετατροπή είναι δυνατή, μόνον όταν υπάρχουν στον οργανισμό σε πολύ μεγάλες ποσότητες πρωτεΐνες και βιταμίνες Β1 και Β6.

Βιταμίνη Β4 ή Χολίνη: Η χολίνη αποτελεί συστατικό της λεκιθίνης και χαρακτηρίζεται σαν λιποτροπική ουσία γιατί προφυλάσσει το συκώτι από την υπερβολική συσσώρευση λίπους. Η χολίνη μαζί με το οξικό οξύ σχηματίζει την ακετυλοχολίνη, μια ουσία που είναι απαραίτητη για τη μεταβίβαση των νευρικών ερεθισμάτων.

Βιταμίνη Β6 ή Πυριδοξίνη: Η βιταμίνη Β6 συμμετέχει στο μεταβολισμού των αμινοξέων, των λιπών και των πρωτεϊνών. Είναι απαραίτητη για την φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, του νευρικού και του μυϊκού συστήματος. Επίσης δημιουργεί ερυθρά αιμοσφαίρια και αντισώματα. Συγκεκριμένα στις γυναίκες παίζει σημαντικό ρόλο στην αναστολή της έκκρισης της προλακτίνης και καταπραΰνει τα προεμμηνορυσιακά συμπτώματα. Η βιταμίνη Β6 μπορεί να ωφελήσει παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, καθώς και να βοηθήσει στην πρόληψη της πιτυρίασης, του εκζέματος και της ψωρίασης. Εμπλέκεται στις διαδικασίες παραγωγής της σεροτονίνης που εμπλέκεται με τη σειρά της σε διαδικασίες ελέγχου της διάθεσης. Βοηθάει στη μείωση της χοληστερόλης στο αίμα και παρεμποδίζει τη διατήρηση της σπαργής των κυττάρων. Όσες γυναίκες χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά χάπια, χρειάζονται βιταμίνη Β6. Η βιταμίνη Β6 (πυριδοξίνη), είναι αναγκαία για τις κυτταρικές λειτουργίες και το νευρολογικό σύστημα. Η έλλειψή της μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία, νευροπάθεια και κατάθλιψη.

Βιταμίνη Β9 ή Φυλλικό ή Φολικό οξύ: Το φυλλικό οξύ είναι μια ουσία που ανήκει στη οικογένεια των βιταμινών Β. Παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στις μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού. Τα κύτταρα του εγκεφάλου, το χρησιμοποιούν για να κατασκευάζουν τους νευροδιαβιβαστές που είναι κατά κάποιο τρόπο, οι χημικοί αγγελιαφόροι που μεταφέρουν τα μηνύματα μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του εγκεφάλου. Επίσης προστατεύει και την καρδία διότι αυξάνει τη ροή αίματος και μειώνει τη συγκέντρωση μέσα στο αίμα της ομοκυστεΐνης. Η ομοκυστεΐνη είναι ένα αμινοξύ του οποίου οι αυξημένες συγκεντρώσεις, είναι βλαβερές για το καρδιαγγειακό σύστημα.

Βιταμίνη Β12 ή Κοβαλαμίνη: Η βιταμίνη Β12 σχηματίζει και αναζωογονεί τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Διατηρεί υγιές το νευρικό σύστημα, επιταχύνει την πεπτική διαδικασία, αυξάνει την ενεργητικότητα, ελαττώνει τον εκνευρισμό, βελτιώνει την μνήμη, την συγκέντρωση και την ισορροπία. Η βιταμίνη Β12 είναι αναγκαία για το αιμοποιητικό και το νευρικό σύστημα. Είναι συστατικό πολλών ενζύμων και είναι απαραίτητη για το σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Ελλείψεις μπορούν να προκληθούν λόγω κακής διατροφής και εξ' αιτίας κακής απορρόφησης που προκαλείται από στομαχικές ή εντερικές ασθένειες. Η έλλειψη της βιταμίνης Β12 οδηγεί σε διαφόρων ειδών αναιμίες. Η έλλειψη της βιταμίνης Β12 προκαλεί σοβαρές νευρολογικές διαταραχές. Τέλος συμβάλλει στον μεταβολισμού των πρωτεϊνών, του λίπους και των υδατανθράκων.

Βιταμίνη C: Η βιταμίνη C ανήκει στην κατηγορία των αντί-οξειδωτικών ουσιών. Συμβάλλει στην καλή κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων, προστατεύει τον οργανισμό από τις λοιμώξεις ενώ είναι απαραίτητη για την απορρόφηση του σιδήρου, του ασβεστίου και του φωσφόρου. Η βιταμίνη C παίρνει μέρος στο σχηματισμό του κολλαγόνου, στο μεταβολισμό των αμινοξέων τρυπτοφάνη και τυροσίνη, στην απορρόφηση του σιδήρου, στον μεταβολισμό των λιπών, στην ισχυροποίηση των τριχοειδών αγγείων και στην ενεργοποίηση του φυλλικού οξέος. Ακόμη η βιταμίνη C αυξάνει την άμυνα του οργανισμού, προφυλάσσει από το κοινό κρυολόγημα, παίρνει μέρος στην απομάκρυνση της αμμωνίας από το σώμα και έχει ισχυρή αποτοξινωτική και αντιοξειδωτική δράση. Η έλλειψη της βιταμίνης C οδηγεί σε αιμορραγίες, αναιμία και παραμόρφωση των οστών.

Βιταμίνη Ε: Η βιταμίνη Ε μπορεί να βοηθά εναντίον του εκφυλισμού των πνευματικών ικανοτήτων, ιδιαίτερα της μνήμης και των γνωστικών δεξιοτήτων σε ηλικιωμένα άτομα. Οι αντί-οξειδωτικές ουσίες όπως η βιταμίνη Ε, προστατεύουν τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες του οξυγόνου. Επιπρόσθετα φαίνεται ότι τα άτομα που λαμβάνουν περισσότερη βιταμίνη Ε από τη διατροφή και από άλλα σκευάσματα, διατηρούν καλύτερες νοητικές λειτουργίες και έχουν λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν τη νόσο του Άλτσχάϊμερ.

ΜΕΤΑΛΛΑ ΚΑΙ ΙΧΝΟΣΤΟΙΧΕΙΑ
Τα μέταλλα δίνουν στερεότητα και αντοχή στον σκελετό, χρησιμοποιούνται σαν συστατικά οργανικών ενώσεων, ρυθμίζουν την ισορροπία υγρών στο σώμα και παίρνουν μέρος σε πολλές διεργασίες του μεταβολισμού.

Ασβέστιο: Περίπου το 2% του σωματικού βάρους αποτελείται από ασβέστιο και το 99% από αυτό βρίσκεται στα οστά και στα δόντια. Συμμετέχει στην οικοδόμηση της οστέινης μάζας και προλαμβάνει την οστεοπόρωση. Συντελεί στην υγεία των δοντιών και των οστών και σε συνδυασμό με το μαγνήσιο, στη σωστή λειτουργία της καρδιάς. Παίρνει μέρος στην πήξη του αίματος, στην ενεργοποίηση ενζύμων ενώ συναντάται και στο περιφερικό νευρικό σύστημα. Για να απορροφηθεί το ασβέστιο πρέπει να υπάρχει και μαγνήσιο στο σώμα.

Κάλιο: Ελέγχει την περιεκτικότητα των κυττάρων σε νερό, ρυθμίζει την λειτουργία του νευρικού συστήματος, τις μυϊκές συσπάσεις και διατηρεί τον σωστό αριθμό ιόντων στο ανθρώπινο σώμα. Προστατεύει την καρδιά από τις αρρυθμίες και μαζί με το νάτριο διατηρεί την ισορροπία του ύδατος στον οργανισμό. Ακόμη είναι απαραίτητο για την έκκριση ινσουλίνης για το μεταβολισμό των υδατανθράκων και τη σύνθεση των πρωτεϊνών.

Μαγνήσιο: Το μαγνήσιο της διατροφής μπορεί να συμβάλλει στην προφύλαξη από την ψηλή πίεση και το σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Παράλληλα η ψηλή πρόσληψη μαγνησίου μπορεί να μειώνει στο αίμα τα τριγλυκερίδια και να αυξάνει τα επίπεδα της καλής χοληστερόλης HDL. Συνολικά η πλούσια σε μαγνήσιο διατροφή, μειώνει τον κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου. Το μεταβολικό σύνδρομο είναι μια κλινική κατάσταση που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για καρδιοπάθεια, εγκεφαλικό επεισόδιο και διαβήτη. Το μαγνήσιο είναι συστατικό των οστών και των δοντιών, είναι απαραίτητο στοιχείο του μεταβολισμού σε κυτταρικό επίπεδο και παίρνει μέρος στην ενεργοποίηση πολλών ενζύμων. Το μαγνήσιο επαναφέρει την ηρεμία στη νευρική και μυϊκή ίνα. Ρυθμίζει τη λειτουργία των κυττάρων σε νερό, βοηθά στο σχηματισμό αντισωμάτων και των οστών. Χρησιμοποιείται στην παραγωγή ενέργειας και βοήθα στην μείωση της πίεσης. Το Μαγνήσιο είναι ένα ακόμα βασικό στοιχείο για την ομαλή λειτουργία της καρδιάς, των νεύρων, των μυών και των οστών. Επίσης είναι σημαντικό για τη δράση πολλών ενζύμων. Βοηθά στην κατάθλιψη και τις χολολιθιάσεις. Όταν ο οργανισμός μας έχει έλλειψη μαγνησίου δεν απορροφάται από τον οργανισμό το ασβέστιο.

Νάτριο: Το νάτριο μαζί με το κάλιο ρυθμίζουν την οσμωτική πίεση στα κύτταρα. Ρυθμίζουν τη διατήρηση της Όξεο-βασικής ισορροπίας και τη μεταφορά θρεπτικών στοιχείων στα κύτταρα. Το νάτριο σχετίζεται με τη μυϊκή σύσπαση και τη λειτουργία του μυϊκού συστήματος. Εξασφαλίζει την ισορροπία του οργανισμού σε νερό, καθιστά δυνατές τις μυϊκές συσπάσεις και τις νευρικές αντιδράσεις, διατηρεί την ισορροπία ιόντων στο αίματος.

Χαλκός: Απαραίτητος στο μεταβολισμό των κυττάρων και στην παραγωγή του συνδετικού ιστού. Βοηθά στην αποθήκευση και το μεταβολισμό του σιδήρου σε μορφή αιμοσφαιρίνης, καθώς και στο σχηματισμό ερυθροκυττάρων. Συμβάλλει στην γένεση της μυελίνης, βοήθα στην καταπολέμηση μολύνσεων και συμμετέχει στην σωστή δόμηση των οστών. πολύ σημαντικό στοιχείο για τους ζωντανούς οργανισμούς στις αντιδράσεις οξείδωσης - αναγωγής (οξειδοαναγωγικές) και τη δέσμευση των ελεύθερων ριζών.

Σίδηρος: Ο σίδηρος μαζί με μια πρωτεΐνη, είναι απαραίτητος για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης και ορισμένων ενζύμων που είναι υπεύθυνα για τη μεταφορά του οξυγόνου στα διάφορα όργανα και τους μύες. Ακόμη ο σίδηρος είναι απαραίτητο συστατικό ορισμένων ενζύμων που σχετίζονται με τον μεταβολισμό της πρωτεΐνης. Βοηθά στην ανάπτυξη, αυξάνει την αντίσταση στις ασθένειες και προλαβαίνει την κόπωση. Συμπτώματα έλλειψης σιδήρου είναι η αναιμία, αδυναμία, κούραση, δυσκολία στην αναπνοή, ατονία δέρματος, φτωχή όραση και μνήμη. Η παρουσία του έχει μεγάλη σπουδαιότητα, γιατί συμμετέχει στην μεταφορά του οξυγόνου. Επιβάλλεται η σύγχρονη λήψη του με βιταμίνη C αφού αυξάνεται η απορρόφηση του.

Ψευδάργυρος: Ο ψευδάργυρος παίρνει μέρος στην καλή απορρόφηση και δράση των βιταμινών και αποτελεί απαραίτητο στοιχείο πολλών ενζύμων. Επίσης συντελεί στη σύνθεση της ινσουλίνης, της τεστοστερόνης και των νουκλεϊκών οξέων. Απαραίτητος στο γεννητικό σύστημα του άρρενα και χρήσιμος στο δέρμα. Το κυριότερο μέταλλο κατά της ακμής. Βοήθα στην γρήγορη επούλωση των τραυμάτων, ενισχύει τις αισθήσεις της γεύσης και της όσφρησης. Επίσης χρήσιμος για τα νύχια, τα δόντια, το ήπαρ, στην παραγωγή ινσουλίνης και τα μαλλιά. Βοηθά στη θεραπεία των πληγών και στην αντιμετώπιση των ιών και ιδιαίτερα της γρίπης. Αν υπάρχει έλλειψη ψευδάργυρου εμφανίζονται στα νύχια άσπρα σημάδια και ξεφλουδίζονται ή σπάζουν.

Μαγγάνιο: Το μαγγάνιο συμμετέχει στο σχηματισμό του συνδετικού και νευρικού ιστού, στη σύνθεση της χοληστερόλης, στο μεταβολισμό των λιπών, των πρωτεϊνών και των υδατανθράκων. Ακόμη παίρνει μέρος στην πήξη του αίματος και τη δράση της ινσουλίνης. Επίσης είναι απαραίτητο για την υγεία του υποφυσεογενούς αδένος και τη λειτουργία των θηλυκών αδένων. Η έλλειψη του στον οργανισμό δημιουργεί πόνους στα μάτια, κακή μνήμη, ζάλη και μακροχρόνιες διαταραχές αναπαραγωγής.

Χρώμιο: Το Χρώμιο συνεργάζεται με την ινσουλίνη στην αντιμετώπιση του διαβήτη. Ενισχύει τον παράγοντα ανοχής στη γλυκόζη, υποστηρίζει έτσι τις λειτουργίες της ινσουλίνης και προλαμβάνει την υπογλυκαιμία. Το χρώμιο υποστηρίζει τη δράση ενζύμων που είναι υπεύθυνα για τον μεταβολισμό της γλυκόζης για την παραγωγή ενέργειας. Επηρεάζει τον μεταβολισμό των υδατανθράκων και των λιπιδίων και βοηθά στην ανάπτυξη.

Σελήνιο: Το σελήνιο έχει δράση όμοια με της βιταμίνης Ε, έχοντας ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Βοήθα στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών, προστατεύει την καρδιά και προλαμβάνει πολλές μορφές καρκίνου. Καθυστερεί τη γήρανση του δέρματος, διατηρεί την ελαστικότητα των ιστών και αυξάνει την αντοχή. Όπως και ο ψευδάργυρος, παίζει σημαντικό ρόλο στην αναπαραγωγή στους άρρενες και στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού.


ΑΜΙΝΟΞΕΑ
Τα αμινοξέα αποτελούν τους βασικούς δομικούς λίθους των πρωτεϊνών και σε αντίθεση με τις δυο άλλες βασικές κατηγορίες θρεπτικών συστατικών (υδατάνθρακες, λίπη) περιλαμβάνουν άζωτο σε ποσοστό 16% . Οι πρωτεΐνες θεωρούνται απαραίτητες για οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό, και μετά το νερό, συνιστούν το μεγαλύτερο μέρος του βάρους του σώματος. Περίπου 28 αμινοξέα σχετίζονται με την διατήρηση της καλής υγείας του ανθρώπου. Το ήπαρ παρασκευάζει το 80% αυτών των αμινοξέων , αλλά το υπολειπόμενο 20% πρέπει ο οργανισμός απαραιτήτως να το προμηθευτεί από τις τροφές και αυτό το ποσοστό καλείται απαραίτητα αμινοξέα


ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΑΜΙΝΟΞΕΑ
Για έναν ενήλικο τα απαραίτητα αμινοξέα είναι : λυσίνη, θρεονίνη , βαλίνη , μεθειονίνη, ισολευκίνη, φαινυλαλανίνη, τρυπτοφάνη και λευκίνη. Τα βρέφη χρειάζονται επίσης ιστιδίνη.Οι απαιτήσεις σε απαραίτητα αμινοξέα μειώνονται με την ηλικία.

Λυσίνη: Είναι ένα από τα βασικά αμινοξέα με ιδιότητες κατά των καρδιοπαθειών και της αρτηριοσκλήρυνσης. Η λυσίνη πρέπει να συνδυάζεται πάντα με βιταμίνη C. Βοηθάει στην καταπολέμηση όλων των ειδών έρπη και στις άφθες. Χρήσιμο σε περιπτώσεις καρδιοπάθειας, κυκλοφορικού και αρτηριοσκλήρυνσης.

Θρεονίνη: Είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ το οποίο δεν μπορεί να συντεθεί από τον ανθρώπινο οργανισμό και που βρίσκεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στην καρδιά, στους σκελετικούς μύες και στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Θεωρείται απαραίτητο για την διατήρηση της πρωτεϊνικής ισορροπίας του οργανισμού, ενώ βοηθά στην σύνθεση κολλαγόνου και ελαστίνης. Επίσης συντελεί σε ηπατικές λειτουργίες ενώ επίσης βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα προάγοντας την παραγωγή αντισωμάτων και τέλος διευκολύνει το ρυθμό ανάπτυξης. Η παρουσία θρεονίνης ευνοεί την αποβολή κάποιων άλλων συστατικών ,ενώ χρησιμοποιείται και σαν μέρος φαρμακευτικής αγωγής για πνευματικά καθυστερημένα άτομα.

Βαλίνη: Είναι ένα αμινοξύ που προέρχεται από την υδρόλυση των πρωτεϊνών. Ένα αμινοξύ διακλαδισμένης αλύσου που βρίσκεται σε σημαντική ποσότητα στους μυς.

Μεθειονίνη: Είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ. Βοηθά τη διάσπαση των λιπών και κατά συνέπεια παρεμποδίζει τη συσσώρευση του λίπους στις αρτηρίες . Επίσης βοηθά την πέψη και απομακρύνει βαρέα μέταλλα από τον οργανισμό μιας και μπορεί να μετατραπεί σε κυστεΐνη. Το αμινοξύ μεθειονίνη είναι και σπουδαίο αντιοξειδωτικό.

Ισολευκίνη: Αποτελεί απαραίτητο αμινοξύ και ανήκει στην κατηγορία των αμινοξέων διακλαδισμένης αλύσου. Αυτό το αμινοξύ δεν μπορεί να παρασκευαστεί από τον ανθρώπινο οργανισμό για αυτό και πρέπει να ο οργανισμός να το προμηθεύεται από τις τροφές.

Φαινυλαλανίνη: Είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ του οργανισμού. Αποτελεί το πιο σύνηθες αρωματικό αμινοξύ. Συμμετέχει στην σύνθεση της τυροσίνης.

Τρυπτοφάνη: Είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ που βοηθά στην γενικότερη διατήρηση της καλής υγείας. Αυτό το αμινοξύ είναι απαραίτητο για την σύνθεση της νιασίνης. Χρησιμοποιείται από τον ανθρώπινο οργανισμό για την παραγωγή σεροτονίνης, ένα νευροδιαβιβαστή απαραίτητο για την σωστή λειτουργία των νεύρων και του εγκεφάλου. Η σεροτονίνη είναι απαραίτητη για την διαδικασία του ύπνου, εξισορροπεί τη συναισθηματική διάθεση , το αίσθημα του πόνου, των φλεγμονών , της εντερικής περίσταλσης.

Λευκίνη: Είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ, που δεν μπορεί να παρασκευαστεί στο σώμα και αποτελεί μέρος των αμινοξέων διακλαδισμένης αλύσου. Χρησιμοποιούνται ευρέως από bodybuilders και άλλους αθλητές για την προώθηση μυϊκής ανάρρωσης, παρόλο που δεν εμφανίζουν κάποια μεταβολή στη σύνθεση του σώματος.

Ιστιδίνη: Είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ το οποίο συντίθεται από τον οργανισμό των ενηλίκων σε συγκεκριμένες ποσότητες. Τα παιδιά όμως παρουσιάζουν πολύ συχνά έλλειψη αυτού του συστατικού. Η ιστιδίνη αποτελεί πρόδρομη ένωση της ιστιδίνης, μια ουσία που απελευθερώνεται από κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπινου οργανισμού , κατά την διάρκεια αλλεργικής αντίδρασης. Είναι απαραίτητο για την σωστή ανάπτυξη , καθώς και για την ανακατασκευή του μυϊκού ιστού , ενώ συμβάλλει επίσης στην διατήρηση της επικάλυψης μυελίνης που δρα προστατευτικά στα νευρικά κύτταρα. Επίσης θεωρείται απαραίτητη για την σύνθεση των λευκών αλλά και των ερυθρών κυττάρων , καθώς και για την προστασία του οργανισμού σε περίπτωση βλάβης από ακτινοβολία , και στην απομάκρυνση βαρέων μετάλλων από τον οργανισμό.


ΜΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΑΜΙΝΟΞΕΑ

Αργινίνη: Συχνά χαρακτηρίζεται ως το "φυσικό Viagra". Η ικανοποιητική ροή του αίματος στα γεννητικά όργανα, είναι απαραίτητη για τον ερεθισμό του άντρα και της γυναίκας. Η Αργινίνη, υποστηρίζει φυσικά τη διατήρηση της ροής του αίματος στα γεννητικά όργανα - τόσο στον άνδρα όσο και στην γυναίκα. Η φυσική Αργινίνη, είναι ο "βιολογικός πρόδρομος" του νιτρικού οξέως (ΝΟ) (μόριο το οποίο απελευθερώνεται και με το Viagra - γι αυτό και η παρομοίωση της ως "φυσικό Viagra"). Η φυσική Αργινίνη, δεν προκαλεί υπέρταση. Είναι υποαλλεργική.

Ασπαραγινικό οξύ: Είναι μη απαραίτητο αμινοξύ που βρίσκεται σε ικανοποιητική ποσότητα σε φυτικές πρωτεΐνες ιδιαίτερα σε βλαστάνοντες σπόρους, αλλά μπορεί να συντεθεί στον οργανισμό από το οξαλοξικό οξύ.

Σερίνη: Είναι ένα μη απαραίτητο αμινοξύ, που είναι απαραίτητο για τον μεταβολισμό των λιπών, ανάπτυξη των ιστών, τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού, μιας και συμβάλλει στην παραγωγή των ανοσογλοβουλινών και των αντισωμάτων.

Γλουταμινικό οξύ: Πρόκειται για ένα μη απαραίτητο αμινοξύ που συντίθεται από έναν αριθμό αμινοξέων συμπεριλαμβανομένων της αργινίνης και ορνιθίνης. Ένα κοινό αμινοξύ, το γλουταμινικό οξύ, είναι ο κύριος διεγερτικός διαβιβαστής στον εγκέφαλο και στον νωτιαίο μυελό. Το γλουταμινικό οξύ αλληλεπιδρά με τρεις κατηγορίες υποδοχέων: δύο κατηγορίες ιοντοτρόπων υποδοχέων (υποδοχείς NMDA και υποδοχείς μη-NMDA) και μία κατηγορία μεταβολοτρόπων υποδοχέων.

Γλυκίνη: Είναι ένα μη απαραίτητο αμινοξύ. Σχετίζεται με το σχηματισμό φωσφορικής κρεατίνης και επομένως μπορεί να θεωρηθεί εργογόνος. Αύξηση της φωσφορικής κρεατίνης στους μύες επιταχύνει την επανασύνθεση των ουσιών που παρέχουν ενέργεια σε σύντομες δραστηριότητες υψηλής έντασης. Η γλυκίνη μπορεί να συντεθεί από την σερίνη και θρεονίνη.

Αλανίνη: Είναι ένα μη απαραίτητο αμινοξύ που χρησιμοποιείται για την δόμηση των πρωτεϊνών.

Τυροσίνη: Βρίσκεται σε αρκετή ποσότητα στην ινσουλίνη καθώς και στο ένζυμο παπαϊνη. Μπορεί να συντεθεί στον οργανισμό από το αμινοξύ φαινυλαλανίνη. Αποτελεί πρόδρομη ένωση της επινεφρίνης, νορεπινεφρίνης και ντοπαμίνης και τα τρία είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την καλή λειτουργία του εγκεφάλου, την μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων.

Προλίνη: Πρόκειται για ένα μη απαραίτητο αμινοξύ το οποίο μπορεί να συντεθεί στον οργανισμό από το γλουταμινικό οξύ και δεν απαιτεί πρόσληψη από τρόφιμα. Η προλίνη βελτιώνει τις ιδιότητες του δέρματος, βοηθά στο σχηματισμό του κολλαγόνου και βοηθά στην διατήρηση των επιπέδων κολλαγόνου στον οργανισμό κατά την αύξηση της ηλικίας.

Υδροξυπρολίνη: Είναι ένα αμινοξύ που βρίσκεται αποκλειστικά στο μόριο του κολλαγόνου, το οποίο περισσότερο από 50% βρίσκεται στα οστά. Η υδροξυπρολίνη που παράγεται μετά από την αποδόμηση του οστού δεν μεταβολίζεται και αποβάλλεται στα ούρα, γι' αυτό θεωρείται καλός δείκτης για την αποδόμηση του οστού.

Κυστίνη: Είναι ένα κρυσταλλικό αμινοξύ ,αποτελούμενη από μόρια κυστεΐνης. Βρίσκεται σε άφθονη ποσότητα στο σκελετικό και συνδετικό ιστό ,μαλλιά και πεπτικά ένζυμα.

ΕΝΖΥΜΑ
Τα ένζυμα είναι πρωτείνες με εξειδικευμένη λειτουργία. Οι ουσίες αυτές καθιστούν ικανή την πραγματοποίηση συγκεκριμένων χημικών αντιδράσεων στο σώμα μας (όπως επίσης στα φυτά και τα ζώα). Τα ένζυμα έχουν ιδιαίτερα εξειδικευμένη δράση, συνήθως περισσότερο εξειδικευμένη και από τις δυνατότητες της χημικής βιομηχανίας.

Οξειδάση: Του γλυκολικού παράγει υπεροξείδιο του υδρογόνου.

Καταλάση: Διασπά το υπεροξείδιο του υδρογόνου σε οξυγόνο και νερό.

Αμυλάση: Καταλύει την υδρόλυση του αμύλου και μ’ αυτό τον τρόπο γίνονται τα μόρια αμύλου μικρότερα και γλυκόζη που είναι ευδιάλυτες ουσίες.

Βραδακινάση: Σταματά τον πόνο και έχει καταπραϋντικές ιδιότητες.

Κυττάση: Το ένζυμο δηλαδή που υδρολύει τους β (1 - 4) γλυκοζιτικούς δεσμούς, με τους οποίους είναι συνδεδεμένα τα μόρια της γλυκόζης στην κυτταρίνη και ημικυτταρίνη.

Κελλουλάση: Είναι υπεύθυνο για τη διάσπαση της κυτταρίνης και την απελευθέρωση γλυκόζης.

Λιπάση: Είναι το ένζυμο που διασπά τα τριγλυκερίδια, δηλαδή η λιπάση, είναι διαλυμένο μέσα στο υδατικό περιεχόμενο του εντέρου και γι αυτό δεν μπορεί να εισχωρήσει μέσα στη μάζα του λίπους, αλλά έρχεται σε επαφή μόνο με τα μόρια των τριγλυκεριδίων που βρίσκονται στην επιφάνεια των τεμαχιδίων και των σταγόνων.

Αλανινάση: Σημαντικό ένζυμο για την παραγωγή ενέργειας.

Αλκαλική Φωσφατάση: Είναι ένα ένζυμο που υπάρχει με μικρές διαφορές στη δομή (ισοένζυμα) στα κύτταρα όλων των ιστών. Σε υψηλότερες συγκεντρώσεις βρίσκεται στο ήπαρ, στους χοληφόρους πόρους, στα οστά, στο έντερο και στον πλακούντα.

Κρεατινική φωσφοκινάση: Είναι ένζυμο που έχει σαν προορισμό της να μεταφέρει φωσφόρο από την φωσφοκρεατινίνη στην διφωσφορική αδενοσίνη (ADP), για να σχηματίσει την τριφωσφορική αδενοσίνη (ATP). Η αντίδραση αυτή είναι πολύ σημαντική για την συνεχή αναγέννηση του ATP, το οποίο αποτελεί την άμεση πηγή ενέργειας για την μυϊκή συστολή (Gabow 1982). Η CPK μετά την μυϊκή βλάβη απελευθερώνεται στον εξωκυττάριο χώρο και φθάνει στο ανώτερο επίπεδο μέσα σε 24 ώρες από την μυϊκή βλάβη. Επίμονα υψηλά επίπεδα υποδηλώνουν συνέχιση της μυϊκής βλάβης.

Υδρογονάση: Ένα φυσικό ένζυμο που προκαλεί τη διάσπαση οργανικών ενώσεων με παράλληλη παραγωγή υδρογόνου.

Καρβοξυλική πεπτιδάση: Συμμετέχει στη σύνθεση μεμβρανικών πρωτεϊνών.



ΜΟΝΟ- & ΠΟΛΥΣΑΚΧΑΡΙΤΕΣ
Τα σάκχαρα, μαζί με τα λίπη, προμηθεύουν στους οργανισμούς την απαραίτητη ενέργεια για τη διεξαγωγή διαφόρων αντιδράσεων και την παραγωγή έργου. Είναι οργανικές ενώσεις που περιέχουν άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, απλοί υδατάνθρακες.

Αραβινόζη: πεντόζη που χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ηπατίτιδας-Β και ως ανασταλτικό σακχαρόζης σε διαβητικούς και για μείωση βάρους.

Γαλακτόζη: φυτικό γλυκαντικό χαμηλών θερμίδων και ενεργειακό πρόσθετο σε γλυκά και αναψυκτικά αθλητών.

Γλυκόζη: είναι η βασική ενεργειακή πηγή για τους ζωντανούς οργανισμούς. Είναι η κύρια πηγή ενέργειας για το σώμα και η μόνη πηγή θρεπτικών συστατικών για τον εγκεφαλικό ιστό. Οι μετρήσεις για τον καθορισμό των επιπέδων γλυκόζης αίματος είναι σημαντικές στη διάγνωση και θεραπεία ασθενών που υποφέρουν από διαβήτη και υπογλυκαιμία.

Μανόζη: διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα, ειδικά τα κύτταρα Τ-4 και τα λευκά αιμοσφαίρια τα οποία ενεργούν ως αντίδραση στις μολύνσεις.

Ραμνόζη: πολυσακχαρίτης του πρωτογενούς κυτταρικού τοιχώματος.

Ξυλόζη: γλυκαντικό χαμηλών θερμίδων και αντικαταστάτης φθορίου.

Εξουρονικό οξύ: σημαντική συμμετοχή στην παραγωγή ενέργειας.

Γλυκουρονικό οξύ: με ισχυρή αποτοξινωτική δράση.

Γαλακτουρονικό οξύ: διατροφικό πρόσθετο, υποκατάστατο των φωσφορικών.

Κυτταρίνη: Αποτελεί το κύριο συστατικό των τοιχωμάτων των φυτικών κυττάρων
ανήκει στους μη σακχαροειδείς πολυσακχαρίτες. Είναι ο περισσότερο διαδομένος στη φύση υδατάνθρακας. Από την κυτταρίνη παίρνουμε τη γλυκόζη.

Glucomannan: είναι αρκετά αποτελεσματικό στην απώλεια του βάρους επειδή είναι γνωστό για να καθυστερεί την απορρόφηση της ζάχαρης από τα έντερα. Δεδομένου ότι διαδραματίζει έναν ρόλο στη μείωση της γλυκόζης αίματος.

Acemannan: Είναι ο φυσικός βιοδιεγέρτης του οργανισμού. Μέχρι την εφηβεία, το Acemannan παράγεται στο σώμα, στη συνέχεια πρέπει να λαμβάνεται με την τροφή. Το Acemannan αποθηκεύεται σ' όλες τις μεμβράνες των κυττάρων και έτσι, επιτυγχάνεται η ανοσοποιητική ενδυνάμωση όλου του οργανισμού ενάντια σε παθογόνα παράσιτα, ιούς και βακτηρίδια. Είναι η βάση για όλα τα συνδετικά κύτταρα, συμπεριλαμβανομένου και του δέρματος, των τοιχωμάτων των αγγείων, των τενόντων, των κλειδώσεων, των χόνδρων, των συνδέσμων και του βασικού σκελετού. Το Acemannan φροντίζει ώστε να υπάρχει επαρκές υγρό στις κλειδώσεις, μπορεί ν' αποτρέψει τα αρθριτικά (ή εάν είναι σε έξαρση να επιτύχει την ανακούφιση) και υποστηρίζει την απορρόφηση του νερού και των θρεπτικών συστατικών κατά τη διαδικασία της πέψης. Το Acemannan σπάει το πρωτεϊνικό περιτύλιγμα των καρκινικών κυττάρων, έτσι τα αμυντικά κύτταρα μπορούν πλέον πιο αποτελεσματικά να προσβάλουν τα καρκινικά κύτταρα και να τα εξουδετερώσουν. Το Acemannan προστατεύει τον νωτιαίο μυελό από βλάβες λόγω χημικών δηλητηρίων και βλαβερών ναρκωτικών.


ΣΤΕΡΟΛΕΣ
Οι στερόλες είναι λιπιδικές ουσίες που αποτελούνται από άτομα άνθρακα, υδρογόνου και οξυγόνου σε τέτοια διάταξη, ώστε να σχηματίζουν δομή δακτυλίου. Η συστηματική κατανάλωση φυτοστερολών με την τροφή μειώνει τα επίπεδα της ολικής και της "κακής" LDL-χοληστερόλης στο αίμα σε ένα ποσοστό κατά μέσο όρο 10 - 15%, ενώ την ίδια στιγμή διατηρούνται σε φυσιολογικά όρια τα επίπεδα της προστατευτικής HDL-χοληστερόλης.

Καμπεστερόλη: Δρα γρήγορα στην ανάπλαση, σε περίπτωση εγκαυμάτων, τραυμάτων, δερματικών παθήσεων και τραυματισμών. Σε αρθριτικά, ρευματικές φλεγμονές, εσωτερικά έλκη, παρατηρήθηκε η ίδια επιτυχία όπως σε φλεγμονές των οργάνων πέψης και των εσωτερικών οργάνων (στομάχι, λεπτό έντερο, παχύ έντερο, συκώτι, νεφρά και πάγκρεας).

Λουπεόλη (Lupeol): Μπορεί να λειτουργήσει σαν ασπίδα προστασίας κατά του καρκίνου του παγκρέατος αλλά και του προστάτη

Βήτα-Σιτοστερόλη: Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, του προστάτη και του μαστού. Είναι ισχυρός αγγειογεννητικός παράγοντας και μπορεί να βοηθήσει στην επούλωση πληγών σακχαροδιαβητικών και βελτίωση των ουλών.


ΑΜΙΝΟΣΑΚΧΑΡΑ

Γλυκοζαμίνη: Είναι ο δομικός λίθος των συστατικών για την επανόρθωση του χορίου καθώς και όλου του συνδετικού ιστού (δεν βρίσκεται εύκολα στις τροφές, αλλά είναι διαθέσιμη ως συμπλήρωμα).

Γαλακτοζαμίνη: συστατικό της χονδροϊτίνης. Η χονδροϊτίνη αποτελεί το κύριο συστατικό των χόνδρων.


ΑΝΘΡΑΚΙΝΟΝΕΣ 
Ερεθίζουν τα τοιχώματα τον εντέρων προκαλώντας έτσι τη αφόδευση . Τα μυστικά των οποίων δηλώνουν την ικανότητά του να εξαφανίζει ασθένειες, που έχουν μεγαλύτερη δύναμη καταστολής από ότι η βακτηριοκτόνος δύναμη των αντιβιοτικών.

Αλόη Εμοδίνη: Η εμοδίνη κατακρατείται στα καρκινικά κύτταρα, χωρίς να βλάπτει τα φυσιολογικά κύτταρα με αποτέλεσμα να προκαλεί συρρίκνωση και απόπτωση στο καρκινοκύτταρο.


ΕΠΙΠΛΕΟΝ

Μηλικό οξύ: Χρησιμοποιείται για την παρασκευή διαφόρων εστέρων και κυρίως για την παρασκευή μηλικού σιδήρου, που χρησιμοποιείται κατά της αναιμίας. Κυρίως ως πρόσθετο τροφίμων, μέσο οξίνισης και αρωματισμού, με τον κωδικό Ε296.

Λιγνίνη: Σύνθετο μείγμα υδατανθράκων που αποβάλλονται χωρίς να διασπώνται στον πεπτικό σωλήνα και, επομένως, δεν έχουν θερμιδική αξία, δηλαδή δεν παχαίνουν.

Σαπωγενίνη: Χρησιμεύει για τις αποσυμφορητικές ιδιότητές τους.

Βήτα-καροτίνη: Βοηθάει στην αποτροπή των ζημιών που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες και προστατεύει τα μάτια. Το σώμα μετατρέπει επίσης τη βήτα-καροτίνη σε βιταμίνη Α, που μπορεί να βοηθήσει στην απόκρουση μερικών καρκίνων, ειδικά του δέρματος.

Σαλικυλικό οξύ: Πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια πριν, στην αρχαία Ελλάδα, ο Ιπποκράτης έδινε συμβουλές στους ασθενείς του για το πως να απαλύνουν και να ανακουφίζουν τον πόνο. Ο σπουδαίος αυτός γιατρός τους συμβούλευε λοιπόν να μασούν κομμάτια από τον κορμό της ιτιάς. Ο εξωτερικός φλοιός της ιτιάς περιέχει μία χημική ουσία που ονομάζεται σαλικυλικό οξύ.

Λεκτίνες: Ενεργοποιούν αυξητικούς παράγοντες στα κύτταρα και επιταχύνουν την επούλωση των βλαβών των ιστών. Οι λεκτίνες είναι πρωτεΐνες που απαντώνται σχεδόν σε όλους τους πρωκαρυωτικούς και ευκαρυωτικούς οργανισμούς και δεσμεύουν σάκχαρα, τα οποία βρίσκονται είτε ελεύθερα είτε συνδεδεμένα στην κυτταρική επιφάνεια, με εξαιρετική εκλεκτικότητα. Οι λεκτίνες κατέχουν σημαντικό ρόλο στις κυτταρικές αλληλεπιδράσεις και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διαγνωστικούς σκοπούς ως ειδικοί ιχνηθέτες καρκινικών κυττάρων.
Αναρτήθηκε από Γιάννης Δημητριάδης στις 7:00 μμ 
Γιατί η αλόη είναι τόσο σημαντική για τον οργανισμό μας; 
Είναι απόλυτα λογικό, όταν κάποιος έρχεται πρώτη φορά σε επαφή με την Αλόη Βέρα και ενημερώνεται για τις θεραπευτικές και θαυματουργές ιδιότητές της να είναι επιφυλακτικός, όχι μόνο γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι εξοικειωμένοι με την Αλόη αλλά επιπλέον επειδή φαντάζει κυριολεκτικά απίστευτο αυτό το ταπεινό φυτό να κάνει καλό σε περισσότερες από 100 διαφορετικές ασθένειες πολλές από τις οποίες δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους!
Ο χυμός της αλόης αποτελεί ένα καλάθι με πολύτιμα θρεπτικά και θεραπευτικά συστατικά. Σήμερα έχουν αναγνωριστεί από τους επιστήμονες περισσότερα από 150 και ο αριθμός αυτός έχει αυξητικές τάσεις, καθώς οι έρευνες συνεχίζονται για να αποκαλυφθούν όλα τα μυστικά του φυτού.
Η εξήγηση σε αυτό το περίεργο και πρωτόγνωρο γεγονός είναι η εξής :O οργανισμός μας αποτελείται από 65 δισεκατομμύρια κύτταρα στα οποία γίνονται αμέτρητες χημικές διεργασίες. Τα κύτταρα αυτά, για να λειτουργήσουν, πρέπει να οξυγονωθούν με επάρκεια. Αυτό γίνεται μέσω των τριχοειδών αγγείων. Το συνολικό μήκος των τριχοειδών είναι περίπου 150.000 χλμ. (περίπου 3,5 φορές η περίμετρος της γης). Τα τριχοειδή αγγεία είναι τόσο λεπτά, ώστε τα ερυθρά αιμοσφαίρια που μεταφέρουν το οξυγόνο στους ιστούς περιμένουν την σειρά τους για να χωρέσουν και να κινηθούν μέσα στο αγγείο.
Όταν ο οργανισμός δεν τρέφεται σωστά ή όταν επιδρούν άλλοι βλαβεροί παράγοντες, τότε η διαβατότητα των τριχοειδών αγγείων μειώνεται ή καταργείται από την συσσώρευση «βλαβερών ουσιών», με αποτέλεσμα οι ιστοί τους οποίους τροφοδοτούν τα τριχοειδή αγγεία να μην προσλαμβάνουν το απαραίτητο οξυγόνο, αφού τα ερυθρά αιμοσφαίρια δεν μπορούν να φτάσουν στον προορισμό τους. Οι ιστοί αυτοί πάσχουν πολλαπλά και γίνονται επιρρεπείς για την ανάπτυξη συστηματικών νοσημάτων και φλεγμονών.
Τέτοιοι βλαβεροί παράγοντες είναι : 1. H νικοτίνη 2. Το οινόπνευμα 3. Η ακτινοβολία κάθε είδους 4. Η ρύπανση του περιβάλλοντος 5. Η χημειοθεραπεία 6. Το άγχος 7. Διάφορα παράσιτα 8. Η ακινησία 9. Η κακή διατροφή.
Η αλόη χάρις στην αλληλεπίδραση και στην συνεργική δράση των συστατικών της, διαλύει τους συσσωρευμένους βλαπτικούς παράγοντες που επικάθονται ανάμεσα στα κύτταρα των τριχοειδών αγγείων και τα φράζουν. Βελτιώνει έτσι την διαπερατότητα των τριχοειδών αγγείων και έχει σαν αποτέλεσμα την καλύτερη οξυγόνωση των ιστών του οργανισμού και την αύξηση της ικανότητάς του να καταπολεμήσει συνολικά τόσο τους εξωγενείς όσο και τους ενδογενείς παράγοντες που διαταράσσουν την υγεία μας.
Δεν υπάρχει μία και μόνη συγκεκριμένη μαγική ουσία. Είναι ο συνδυασμός και η συνεργική δράση όλων των επιμέρους παραγόντων που προσφέρουν τις μοναδικές θεραπευτικές και θρεπτικές ιδιότητες της αλόης….
Αναρτήθηκε από Γιάννης Δημητριάδης στις 6:00 μμ 
Επεξεργασία της Αλόης Βέρα! Τι πρέπει να προσέξετε πριν επιλέξετε κάποιο σκεύασμα αλόης 
Πολλές είναι οι εταρείες που στις ημέρες μας επεξεργάζονται την Αλόη Βέρα και την προσθέτουν στα προϊόντα τους! Το σημαντικό όμως εδώ είναι να τονίσουμε οτι υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι επεξεργασίας της Αλόης Βέρα, με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν να μην είναι το ίδιο με το αρχκό.







Ο μοναδικός τρόπος που πρέπει να ακολουθηθεί, έτσι ώστε η Αλόη Βέρα να μην υποστεί μεγάλη επεξεργασία και να μην κατασταφούν τα σημαντικά συστατικά της, είναι ο ακόλουθος: 




Κόβονται τα κατώτερα φύλλα της Αλόης Βέρα, ηλικίας 18 μηνων τουλάχιστον. Μένουν στον ήλιο έτσι ώστε να επουλωθεί η τομή του φύλλου και να παραμείνει το τζελ (Gel) στο εσωτερικό του φύλλου. (Το ίδιο το φυτό αυτοθεραπεύεται). 




Στη συνέχεια, ξεφλουδίζεται το φύλλο και παραμένει το εσωτερικό, του οποίου η σύσταση είναι σαν τζελ. Αυτό στύβεται προσεκτικά και εμφιαλώνεται. ΜΟΝΟ μ' αυτή τη διαδικασία υπάρχει εγγύηση απόλυτης καθαρότητας. Η βασική αρχή που πρέπει να υπάρχει ώστε να υπάρχει εγγύηση απόλυτης καθαρότητας, είναι: ¨ολα με προσοχή και φροντίδα, από τη σπορά μέχρι τη συγκομιδή". 






Γιατί μόνο το καθαρό, απόλυτα υψηλής ποιότητας τζελ αναπτύσει την εξαιρετική του δράση στον ανθρώπινο οργανισμό.